Politiek en religie, daarmee loop je bij uitstek het risico dat je je op glad ijs begeeft. Zeker in de VS; daar hebben deze onderwerpen inmiddels de taboestatus bereikt. Dus toen ik, inmiddels alweer een paar weken geleden, in Santa Barbara was, tussen Los Angeles en San Francisco, had ik mij voorgenomen hierover niet met de inboorlingen te spreken. Ook al was het California, een progressief-democratisch bolwerk in het -qua oppervlakte- grootste Derde Wereldland op de planeet, de VS.

Ja, zoals altijd was ik weer onder de indruk van de grootte, immens!, en van het overduidelijk conservatieve binnenland (weer méér Trump SUV’s dan vorig jaar). Nieuw en opvallend vond ik de kuststrook: zichtbaar verloederend en met veel achterstallig onderhoud aan de, toch al waardeloze-kwaliteit, huizen. Daken worden niet vernieuwd, een zeiltje volstaat.

Met mijn Unilever-verleden ga ik altijd de supermarkt in, op zoek naar een ‘mandje bekende producten’, om te kijken of de gemiddelde burger nog een beetje kan rondkomen. Dat spreekt boekdelen: $ 9,- voor een koffie bij Starbucks, $ 4,50 voor een (150g) zak Lays chips, $ 10,- voor een tub Ben & Jerry’s. Ja, dit is mijn typische vergelijkingsmandje, maar ook een bruin fabrieksbrood kost $ 7,99.

Het land is zichtbaar armer geworden, ook de ellende op de straten van een stad als LA is niet om aan te zien. Je begint te begrijpen dat je president kan worden met een, valse, belofte om Amerika terug te brengen naar de hoogtijdagen van weleer. De voorman van deze MAGA-beweging combineert deze belofte overigens moeiteloos met een dosis racisme en misogynie. En dat gaat er in als koek.

Wat ik nu nooit begrepen heb, is dat ook het streng religieuze deel van Amerika (ook hier: vooral het binnenland) zich hierachter schaart. Hoe zit dat? Hoe dan?

 “Some people believe”, dat het in Ezechiël 12-14 staat: “de Verlosser komt in de vorm van de duivel”. Mijn mond viel open. “Ja, hoe meer Trump zich misdraagt, hoe duidelijker het is dat hij de Verlosser is”

Lees meer